pani Wiosna.

jeśli spotkam cię w mieście w szkole i aż się wzruszę to zastrzegam ze to nie twoja zasługa lecz faktu że coś pyli i ostro wnerwia moje oczy. państwo pyłki dajcie nam żyć! wiosna pełną parą!

sobota na peryferiach.

bez zbędnych farmazonów.
czas obalić aktualność.
jeśli coś cię tak porządnie wkurza i tłamsisz to w sobie przez dłuższy czas to i tak prędzej czy później puścisz parę z ust , jasne że ulży po czym zaatakują cię pretensje do samej/samego siebie że może jednak to w zupełności było niekonieczne.
zamieszkam w małym domku nad jeziorem przez cały rok będzie u mnie lato , a na polanie tuż obok paść się będą krowy.
nie kocham cię rzeczywistość.

sobota uznana za miły dzień spędzony w towarzystwie Jagody:)

dobra Łaciata.

– Powiedz mi – zapytał Staś – co to jest zły uczynek?

– Jeśli ktoś Kalemu zabrać krowy – odpowiedział po krótkim namyśle – to jest zły uczynek.
– Doskonale! – zawołał Staś – a dobry?
Tym razem odpowiedź przyszła bez namysłu:
– Dobry, to jak Kali zabrać komuś krowy.

źdźbła trawy.

mogę narzekać. mogę się wkurzać na złośliwość rzeczy martwych. mogę się lenić a później ponosić tego konsekwencje. mogę udawać dobry humor, sympatie do kogoś lub śmiech z mało zabawnego dowcipu. cieszy mnie to, że przejawy mojej wolności nie są tłumione, pozostaje mi zapanowanie nad tym, co może naruszać czyjąś wolność.